شكستگی استخوان

شكستگی استخوان (فمور، ران و ...)

ردیف	لیست تشخیص‌های پرستاری در بیماران كاندید جراحی شكستگی استخوان
۱	تشخیص­ های پرستاری در بیماران كاندید جراحی شكستگی استخوان
۲	احتمال بروز عفونت محل جراحی در ارتباط با مراقبت غیراستاندارد از محل برش جراحی
۳	احتمال احتباس ادراری در ارتباط با بی حسی اسپاینال
۴	احتمال اضطراب و كمبود آگاهی در خصوص نوع روش درمانی و جراحی
۵	احتمال بروز عفونت ادراری در ارتباط با تعبیه سوند ادراری
۶	احتمال اختلال در الگوی خواب در ارتباط با بیماری و درد پس از جراحی
۷	احتمال كمبود حجم مایعات بدن در ارتباط با تهوع و استفراغ
۸	احتمال تنفس نامناسب و آتلكتازی پس از جراحی در ارتباط با هیپوونتیلاسیون به دنبال درد
۹	احتمال بروز زخم بستر به دنبال بی تحركی ناشی از درد در ناحیه جراحی
۱۰	احتمال افزایش رسیك ترومبوآمبولی به دلیل بی تحركی ناشی از درد در ناحیه جراحی
۱۱	احتمال افزایش ریسك DVT در ارتباط با عدم خروج از تخت به دلیل درد در ناحیه جراحی
۱۲	احتمال یبوست به دلیل بی تحركی، مصرف داروهای مخدر، تغییر در الگوی غذا خوردن و مصرف ناكافی مایعات
۱۳	احتمال بروز تهوع و استفراغ در ارتباط با داروهای بیهوشی

 

پرستار به بیمار دچار شكستگی ران در زمان بستری آموزش­های زیر را ارائه می­دهد.

آموزش آمادگی­های قبل از عمل به بیمار داده می­شود.

رژیم غذایی در زمان بستری

• بعد از عمل طبق دستور پزشك، بعد از شروع حركات دودی روده­ای (دفع گاز) رژیم مایعات را شروع كرده و در صورت عدم تحمل (حالت تهوع و استفراغ) به پرستار اطلاع دهید.
• در صورت تحمل به تدریج با نظر پزشك می­توانید از سایر مواد غذایی استفاده كنید.
• رژیم غذایی با فیبر زیاد و مایعات می­تواند سیستم گوارشی را تحریك و از ایجاد یبوست و نفخ جلوگیری كرده و به بهبود اشتها كمك كند.

​

فعالیت در زمان بستری

• بی حركتی پس از عمل می­تواند باعث ركود خون در پاها و افزایش احتمال عفونت ریه­ها گردد، لذا ورزش­های تنفسی و چرخشی اندام سالم را بلافاصله پس از عمل انجام دهید.
• جهت بهبود گردش خون و جلوگیری از ایجاد عوارض باید هرچه سریعتر پس از اجازه پزشك معالج با كمك تیم مراقبتی از بستر خارج شده و با حمایت راه بروید.
• فعالیت طبق دستور پزشك، باید از كم شروع و بتدریج به مدت و دامنه آن افزوده گردد تا سبب خستگی نشود.
• در شروع حركت از عصا و واكر می­توانید استفاده كنید.

​

مراقبت در زمان بستری

• با تنفس عمیق و سرفه به بهبود وضعیت تنفسی كمك و از ایجاد عفونت­های تنفسی (پنومونی) و سایر مشكلات تنفسی جلوگیری كنید. فیزیوتراپی تنفسی مانند باد كردن بادكنك را روزی 2-3 بار انجام دهید. تغییر وضعیت داشته تا از فشار طولانی بر روی برجستگی­های استخوانی جلوگیری و خستگی شما كاهش یابد.
• باید هرچه زودتر حركات مفصل زانو، تحت نظر پزشك معالج و فیزیوتراپ شروع شود وگرنه دچار محدودیت حركت زانو می­شوید. نرمش­های بخصوصی را برای تقویت عضلات ران انجام دهید.
• تا زمانی كه شكستگی بطور كامل جوش نخورده و پزشك دستور نداده است نباید با پای طرف شكسته شده راه بروید و از دو عصای زیر بغل استفاده كنید.
• در صورت وجود هرگونه ترشح غیر طبیعی در محل برش جراحی و قرمزی را اطلاع دهید.
• جهت جلوگیری از زخم فشاری در بستر تحرك داشته باشید و هر دو ساعت تغییر وضعیت دهید. در صورت نیاز از تشك مواج استفاده می­شود.
• در نهایت 24-48 ساعت بعد از عمل خارج و پایین­تر از سطح عمل جراحی قرار داده می­شود. از دست كاری بی دلیل لوله و كیسه تخلیه (درن و هموواگ) خودداری كنید.
• مایعات فراوان بنوشید و از دراز كشیدن به سمت عمل شده اجتناب كنید.
• در صورت داشتن سوند ادراری كیسه ادرار را بالاتر از سطح بدن قرار ندهید زیرا ادرار آلوده وارد مثانه شده و باعث عفونت مثانه می­شود.
• پس از خارج كردن سوند ادرار، تخلیه ناقص مثانه در اثر وضعیت خوابیده در تخت می­تواند سبب عفونت ادراری گردد لذا توصیه می­شود مقدار كافی مایعات مصرف كرده و هر 3 ساعت یكبار ادرار كنید و در صورت بروز تب یا سوزش و درد در هنگام ادرار كردن اطلاع دهید.
• در صورت داشتن درد، به پرستار اطلاع داده تا طبق تجویز پزشك اقدامات لازم جهت تسكین درد شما را انجام دهد.
• درد شدید كه با مسكن و روشهای آرام سازی و ... تسكین نمی­یابد را به پرستار اطلاع دهید.

​

دارو در زمان بستری

دستورات دارویی، طبق دستور پزشك معالج (آنتی بیوتیك­ها، ضد دردها، ضد التهاب و ...) در فاصله زمانی معین توسط پرستار تجویز می­شود.

 

پرستار به بیمار دچار شكستگی ران در زمان ترخیص آموزش­های زیر را ارائه می­دهد.

رژیم غذایی در منزل

• جهت ترمیم سریعتر محل زخم و استخوان، از رژیم غذایی پر پروتئین، پر كالری و سرشار از ویتامین استفاده كنید.
• مصرف سبزیجات و مركبات و آبمیوه­های تازه حاوی ویتامین ث، می­تواند به بهبود سریعتر زخم، رفع یبوست و بهبود اشتها كمك كند.
• مایعات كافی مصرف كرده و در صورت بروز تب یا سوزش و درد در هنگام ادرار كردن به پزشك مراجعه كنید.

​

فعالیت در منزل

حركت مفصل زانو را تحت نظر پزشك معالج و فیزیوتراپ شروع كنید وگرنه دچار محدودیت حركت زانو می­شوید. هرچه زودتر حركات و نرمش­های بخصوصی را برای تقویت عضلات ران انجام دهید.

 

مراقبت در منزل

• مایعات كافی مصرف كرده و هر 3 ساعت یكبار ادرار كنید و از عفونت ادراری جلوگیری نمائید.
• جهت پیشگیری از زخم فشاری هر دو ساعت تغییر وضعیت داده و هرچه سریعتر با استفاده از وسایل كمكی مثل عصا، واكر و ... از تخت خارج شوید.
• از وسایل حفاظتی برای تسكین فشار و تشك­های مواج و ... استفاده كنید.
• از مصرف سیگار و الكل خودداری كنید.
• جهت تامین سلامت پوست باید مكرراً وضعیت پوست را در نقاط فشاری (پاشنه، خاجی، شانه­ها و ...) كنترل كنید.
• تا زمانی كه شكستگی بطور كامل جوش نخورده است نباید با پای طرف شكسته شده راه بروید. پس در ماه­های اول، برای راه رفتن حتماً باید از دو عصای زیر بغل استفاده كرده و وزن خود را بر روی پای طرف شكسته شده نیندازید. البته در بعضی از موارد پزشك معالج به بیمار اجازه می­دهد تا قبل از جوش خوردن كامل شكستگی، قسمتی از وزن خون را بر روی پای طرف شكسته شده بیندازد. مقدار وزن گذاشتن روی پا و زمان انجام آن به تشخیص پزشك بستگی دارد.
• پانسمان زخم را طبق نظر پزشك انجام دهید.

​

دارو در منزل

داروهای تجویز شده از طرف پزشك معالج (آنتی بیوتیك­ها ضد دردها، ضد التهاب و ...) را باید در فاصله زمانی معین و دوره كامل مصرف كنید.

 

علایم هشدار و زمان مراجعه بعدی

• در صورت داشتن درد شدید كه با مسكن و روشهای آرام سازی بهبود پیدا نكند، خونریزی محل عمل، خشكی و محدودیت حركت زانو، ناتوانی در صاف كردن زانو، ترشح چركی محل عمل، تب بالا به پزشك معالج و یا مراكز درمانی مراجعه نمایید.
• در صورت بروز تب یا سوزش و درد در هنگام ادرار كردن به پزشك معالج و مراكز درمانی مراجعه كنید.
• بعد از 10 روز جهت كشیدن بخیه به پزشك معالج مراجعه نمائید.
• در رابطه با تعویض پانسمان و استحمام بعد از ترخیص نظر پزشك معالج ارجحیت دارد.

​

شكستگی لگن

پرستار به بیمار دچار شكستگی لگن در زمان بستری آموزش­های زیر را ارائه می­دهد.

رژیم غذایی در زمان بستری

• طبق دستور پزشك، بعد از شروع حركات دودی روده­ای (دفع گاز) رژیم مایعات را شروع كرده و در صورت عدم تحمل (حالت تهوع و استفراغ) به پرستار اطلاع دهید. در صورت تحمل به تدریج با نظر پزشك می­توانید از سایر مواد غذایی استفاده كنید.
• رژیم غذایی با فیبر زیاد و مایعات می­تواند سیستم گوارشی را تحریك و از ایجاد یبوست و نفخ جلوگیری كرده و به بهبود اشتها كمك كند.

​

فعالیت در زمان بستری

• بی حركتی پس از عمل می­تواند باعث ركود خون در پاها و افزایش احتمال عفونت ریه­ها گردد، لذا ورزش­های تنفسی و چرخشی اندام سالم را بلافاصله پس از عمل انجام دهید.
• جهت بهبود گردش خون و جلوگیری از ایجاد عوارض باید هرچه سریعتر پس از اجازه پزشك معالج با كمك از بستر خارج شده و با حمایت راه بروید. فعالیت باید از كم شروع و بتدریج به مدت و دامنه آن افزوده گردد تا سبب خستگی شما نشود.
• در شروع حركت می­توانید، از عصا و واكر استفاده كنید.

​

مراقبت در زمان بستری

• تنفس عمیق و سرفه كمك به بهبود وضعیت تنفسی كرده و از ایجاد عفونت­های تنفسی (پنومونی) و سایر مشكلات تنفسی جلوگیری كنید. فیزیوتراپی تنفسی مانند باد كردن بادكنك را روزی 2-3 بار انجام دهید.
• در درمان غیر جراحی با استفاده از نیروی كششی باید به مدت طولانی كه معمولاً حدود سه ماه است در همین وضعیت باقی بمانید تا قطعات شكسته شده جوش بخورند و در تمام این مدت وزنه­ ها به پای شما متصل می­باشند.
• از باز كردن كشش اسكلتی در حین جابجایی و ... اجتناب كنید زیرا موجب جابجایی مجدد شكستگی به علت حركات مكرر قطعات شكسته شده و در روند جوش خوردن شكستگی اختلال جدی ایجاد می­كند.
• در چند هفته اول بعد از شكستگی، باید بطور مرتب مچ هر دو پای خود را به بالا و پایین حركت دهید. هدف از این كار افزایش جریان خون در ساق است تا بدینوسیله از ایجاد لخته در وریدهای عمقی ساق پیشگیری شود.
• حركاتی را كه توسط پزشك یا فیزیوتراپ به شما آموزش داده شده است بطور مرتب انجام دهید تا مفاصل دچار خشكی نشوند.
• با رعایت بهداشت فردی و نظافت محل عمل و دوری از تماس با افراد سالخورده از خود حفاظت كنید.
• در صورت سونداژ، كیسه ادرار را بالاتر از سطح بدن قرار ندهید زیرا ادرار آلوده وارد مثانه شده و باعث عفونت مثانه می­شود.
•  پس از خارج كردن سوند ادراری، تخلیه ناقص مثانه در اثر وضعیت خوابیده در تخت می­تواند سبب عفونت ادراری گردد لذا مقدار كافی مایعات مصرف كرده و هر 3 ساعت یكبار ادرار كنید و در صورت بروز تب یا سوزش و درد در هنگام ادرار كردن اطلاع دهید.
• درد شدید را كه با مسكن و روشهای آرام سازی و ... تسكین نمی­یابد به پرستار اطلاع داده تا طبق تجویز پزشك اقدامات لازم جهت تسكین درد شما را انجام دهد.

​

دارو در زمان بستری

در صورت استراحت در بستر، داروها ضد انعقادی برای جلوگیری از لخته شدن خون در وریدهای اندامهای تحتانی داده می­شود. دستورات دارویی (آنتی بیوتیك و مسكن) طبق دستور پزشك در فواصل و زمان معین توسط پرستار تجویز می­شود.

 

پرستار به بیمار دچار شكستگی لگن در زمان ترخیص آموزش­های زیر را ارائه می­دهد.

رژیم غذایی در منزل

• جهت ترمیم سریعتر محل زخم و استخوان، از رژیم غذایی پر پروتئین، پر كالری و سرشار از ویتامین استفاده كنید. مصرف سبزیجات و مركبات و آبمیوه­های تازه حاوی ویتامین C، می­تواند به بهبود سریعتر زخم، رفع یبوست و بهبود اشتها كمك كند.
• از مواد غذایی حاوی ویتامین­های E، B، K، C و D استفاده كنید زیرا در تشكیل جوشگاه شكستگی و در سرعت جوش خوردن شكستگی نقش مهمی دارند.
• از مصرف مواد غذایی كافئین دار (قهوه، نوشابه و ...) اجتناب كنید زیرا باعث افزایش دفع كلسیم از ادرار می­شوند و جوش خوردن را به تاخیر می­اندازند.
• مصرف شیر و لبنیات را (در بیمارانی كه مدت زیادی در بستر باقی می­مانند) به علت احتمال ایجاد سنگ­های ادراری محدود كنید.
• مصرف رژیم غذایی با فیبر زیاد و مایعات می­تواند سیستم گوارشی را تحریك و از ایجاد یبوست و نفخ جلوگیری كرده و به بهبود اشتها كمك كند.
• مایعات كافی مصرف كنید و از عفونت ادراری جلوگیری نمایید.

​

فعالیت در منزل

• در چند هفته اول بعد از شكستگی، باید بطور مرتب مچ هر دو پای خود را به بالا و پایین حركت دهید. بعد از جوش خوردن شكستگی باید نرمش و فیزیوتراپی تا مدتها ادامه یابد تا حركت مفصل به حالت اولیه برگردد.
• پس از جراحی می­توانید با عصای زیر بغل یا توسط واكر راه بروید ولی نباید تا زمانی كه پزشك اجازه نداده، اندامی را كه جراحی شده است به زمین بگذارید.

​

مراقبت در منزل

• در صورت عمل جراحی، محل برش جراحی باید تمیز و خشك نگه داشته شود و پانسمان به روش استریل و در فاصله زمانی توصیه شده از طرف پزشك، تعویض گردد. بخیه­ها معمولاً بعد از دو تا سه هفته از جراحی خارج می­شوند.
• در صورت استفاده از كشش، جهت جلوگیری از جابجایی قطعات شكسته، وزنه­ها و كشش اسكلتی را نباید از پای خود باز كنید. (كشش باید مدوام اعمال گردد)
• پس از جراحی در شكستگی­های اطراف مفصل ران جهت جلوگیری از در رفتگی مفصل، باید زانوها را از هم جدا نگهداشته و در هنگام خواب یك بالش بین پاهای خود قرار دهید.
• از انداختن پاها روی هم و خم كردن مفصل ران بیش از 60 درجه اجتناب كنید. و وقتی در تخت به پشت می­خوابید برای راحتی بیشتر یك بالش را در زیر زانوهای خود قرار دهید یا وقتی به شانه طرف سالم می­خوابید می­توانید یك بالش را بین ساق­های خود قرار دهید.
• مقدار كافی مایعات مصرف كرده و هر 3 ساعت یكبار ادرار كنند و در صورت بروز تب یا سوزش و درد در هنگام ادرار كردن به پزشك مراجعه كنید.
• جهت تامین سلامت پوست باید مكرراً وضعیت پوست را در نقاط فشاری (پاشنه، شانه­ها و ...) كنترل كنید.
• از باقی ماندن در یك وضعیت بیش از 2 ساعت خودداری كنید و روزانه پوست را از نظر قرمزی، سائیدگی و تورم كنترل و هرچه سریعتر فعالیت خود را از سر گرفته و از تخت خارج شوید.
• عدم چین خوردگی ملحفه­ ها و رطوبت آنها حائز اهمیت است و از وسایل حفاظتی برای تسكین فشار و تشك­های مواج و ... استفاده كنید.
• با تنفس عمیق و سرفه كمك به بهبود وضعیت تنفسی كرده و از ایجاد پنومونی و سایر مشكلات تنفسی جلوگیری كنید.
• از مصرف دخانیات و الكل اجتناب كنید زیرا دخانیات باعث می­شود مواد غذایی و دیگر عوامل موثر به محل جوش خوردگی كمتر برسد و در نتیجه شكستگی دیرتر جوش بخورد و یا اصلاً جوش نخورد.

​

دارو در منزل

• در صورت استراحت در بستر، داروهای ضد انعقادی برای جلوگیری از لخته شدن خون در وریدهای اندامهای تحتانی داده می­شود.
• بدلیل مصرف داروهای ضد انعقادی، آزمایشات خون CBC-PTT-PT طبق دستور پزشك بطور منظم انجام دهید.
• از ریش تراش برقی، مسواك نرم استفاده كنید. و در صورت نیاز به تزریقات محل آن را به مدت ده دقیقه فشار دهید.
• كارت هویت پزشكی مبنی بر مصرف داروی ضد انعقاد را همیشه همراه داشته باشید.
• داروهای تجویز شده از طرف پزشك معالج (آنتی بیوتیك­ها، ضد انعقادها، ضد دردها، ضد التهاب و ...) باید در فاصله زمانی معین مصرف گردد. بدون دستور پزشك داروی خود را قطع نكنید و از مصرف خودسرانه دارو خودداری كنید.

​

علایم هشدار و زمان مراجعه بعدی

• در صورت وجود هرگونه قرمزی، تورم، حساسیت و یا ترشح چركی از محل زخم و یا بروز تب، سریعاً به پزشك معالج مراجعه كنید. در شكستگی اطراف مفصل ران در صورت مشاهده كوتاهی اندام، چرخش داخلی یا خارجی، درد شدید لگن و عدم توانایی حركت در اندام كه ممكن است دال بر در رفتگی پروتز باشد به پزشك معالج خود مراجعه كند.
• در صورت وجود هرگونه قرمزی ، تورم، حساسیت و یا ترشح چركی از محل زخم و یا بروز تب، سریعاً به پزشك معالج و مراكز درمانی مراجعه كنید.
• خونریزی از بینی و لثه و خلط خونی، وجود خون در ادرار، مدفوع قرمز یا قیری رنگ، خونریزی طولانی از محل­های بریدگی، خونریزی قاعدگی زیاد، كبودی روی پوست، تب و لرز، خستگی، زخم گلو، تهوع و استفراغ و ... را به پزشك اطلاع دهید.
• در رابطه با تعویض پانسمان و استحمام بعد از ترخیص نظر پزشك معالج ارجحیت دارد.

​

فیكساتور خارجی

پرستار به بیمار دارای فیكساتور خارجی در زمان بستری آموزش­های زیر را ارائه می­دهد.

رژیم غذایی در زمان بستری

• طبق دستور پزشك، با اجازه پرستار، رژیم مایعات را شروع كرده و در صورت عدم تحمل (حالت تهوع و استفراغ) به پرستار اطلاع دهید.
• در صورت تحمل به تدریج با نظر پزشك می­توانید از سایر مواد غذایی استفاده كنید.

​

فعالیت در زمان بستری

• در بستر اندام­های انتهایی سالم را حركت دهید، تا از لخته شدن خون در پاها پیشگیری شود.
• هرچه سریعتر پس از اجازه پزشك معالج با كمك، از بستر خارج شوید.
• برای خروج از بستر، ابتدا مدتی در لبه تخت نشسته و در صورت نداشتن سرگیجه، تاری دید و ... با كمك تیم مراقبتی از بستر خارج شوید. (با عصا، واكر و ...)

​

مراقبت در زمان بستری

• بی حركتی پس از عمل می­تواند باعث ركود خون در پاها و افزایش احتمال عفونت ریه­ ها گردد، لذا ورزش­های تنفسی (تنفس عمیق و سرفه) و چرخش اندام سالم را بلافاصله پس از عمل انجام دهید.
• جهت پیشگیری از تورم اندام، با چند بالش آن را بالاتر از سطح قلب قرار دهید و طبق دستور پزشك طی 24-48 ساعت پس از عمل جراحی راه نروید.
• ورم خفیف، ناراحتی و تغییر رنگ پوست (آبی شدن) در روز اول پین گذاری طبیعی است.
• انگشتان از نظر رنگ، گرمی، حس و حركت كه نشانه سلامت عصبی و خونرسانی عضو است توسط پرستار كنترل می­شود و در صورت وجود مشكل (سردی، رنگ پریدگی، بیحسی و ...) به پرستار اطلاع دهید.
• دردی كه با قرار دادن اندام بالاتر از سطح قلب و مصرف مسكن كنترل نمی­شود (شاید بیانگر اختلال در خونرسانی بافتی یا سندرم كمپارتمان باشد) گزارش كنید.
• در صورت وجود درد شدید، بوی بد و ترشحات زیاد از محل پین اطلاع دهید.
• درد شدیدی را كه با مسكن و روش­های آرام سازی و ... درمان نشد به پرستار اطلاع دهید.
• در صورت داشتن درد، به پرستار اطلاع داده تا طبق تجویز پزشك اقدامات لازم جهت تسكین درد شما را انجام دهد.

​

دارو در زمان بستری

• آنتی بیوتیك جهت جلوگیری از عفونت و مسكن برای تسكین درد به شما داده می­شود.
• دستورات دارویی طبق دستور پزشك در فواصل و زمان معین توسط پرستار تجویز می­شود.

​

پرستار به بیمار دارای فیكساتور خارجی در زمان ترخیص آموزش­های زیر را ارائه می­دهد.

رژیم غذایی در منزل

• رژیم غذایی پر پروتئین و پر كالری برای تسریع التیام بافت نرم و استخوان مصرف كنید.
• از غذاهای پر كلسیم(شیر و لبنیات) استفاده كنید، اما مصرف غذاهای پر كلسیم نباید آنقدر زیاد باشد كه زمینه تشكیل سنگهای كلیوی را فراهم كند.
• برای جلوگیری از افزایش فشار و وزن بر مفاصل، حفظ تعادل وزن را برقرار كنید.
• جهت پیشگیری از یبوست از رژیم پر فیبر (میوه­ها و سبزیجات) حاوی سبوس و مایعات فراوان استفاده كنید.

​

فعالیت در منزل

• استفاده از فیكساتور خارجی باعث راحتی بیشتر و امكان راه افتادن سریع­تر و انجام ورزشهای فعال در مفاصل سالم را فراهم می­كند.
• هر روز ورزش­های بدن و عضو مبتلا را انجام دهید تا عضلات عضو ضعیف نشوند. عضلات عضو مبتلا را 5 تا 11 ثانیه منقبض كنید و سپس رها سازید، این كار را چند بار در روز انجام دهید.
• مفاصلی كه بی­حركت شده­اند تا موقعی كه در فیكساتور هستند قابل حركت دادن نیستند ولی عضلات زیر پین را بدون حركت دادن مفاصل بطور مرتب منقبض و منبسط كنید. به این نوع انقباضات عضلات، انقباض ایزومتریك Contraction Isometric می­گویند و انجام آنها برای حفظ قدرت عضلات حیاتی است و جریان خون در عضو بهبود یافته و از لخته شدن خون و تورم اندام جلوگیری می­كند و مانع لاغر شدن عضلات داخل پین می­شود.

​

مراقبت در منزل

• اگر بعد از ترخیص از بیمارستان هنوز زخمی دارید كه نیاز به پانسمان دارد آن را به روش استریل و در مراكز بهداشتی درمانی توسط افراد آگاه و طبق دستور پزشك انجام دهید.
• در صورت وجود درد، عضو را بالاتر از سطح قلب قرار دهید و از داروهای مسكن تجویز شده توسط پزشك استفاده نمایید.
• جهت پیشگیری از صدمه به بافتهای دیگر بدن، نوك تیز پین­ها را با باند، پنبه و یا سرپوش­های لاستیكی كوچك بپوشانید.
• هر روز انگشتان را از نظر رنگ، گرمی، حس و حركت كه نشانه سلامت عصبی و خونرسانی عضو است كنترل كنید و در صورت وجود مشكل به پزشك مراجعه كنید.
• به هیچ عنوان پیچ­ها و گیره ­ها را دستكاری نكنید.
• در صورت نیاز، اندام دارای فیكساتور خارجی را بالاتر از سطح بدن نگه دارید تا از ادم آن كاسته شود.
• برای جلوگیری از عفونت مسیر پین­ها، مراقبت آنها را در مراكز بهداشتی ـ درمانی توسط افراد آگاه و طبق دستور پزشك انجام دهید.
• پوست اطراف پین را از نظر قرمزی، حساسیت، ترشح، تورم و وجود گرما چك كنید. (البته وجود كمی ترشح بی رنگ یا زرد كم رنگ در اطراف پین طبیعی است)
• افزایش درجه حرارت بدن می­تواند نشانه عفونت باشد لذا در صورت بروز تب به پزشك مراجعه كنید.
• گاهی پس از ترمیم بافتهای نرم صدمه دیده فیكساتور خارجی برداشته شده و درمان با گچ یا روشهای دیگر ادامه می­یابد در صورتیكه شكستگی به نحو مطلوبی با فیكساتور ثابت شده باشد تا بهبود كامل استخوان نگه داشته می­شود.
• كمك در مراقبت از خود جهت موفقیت این شیوه درمانی ضروری است.

​

دارو در منزل

• دستورات دارویی پزشك را طبق دستور مصرف كنید.
• در صورت تجویز آنتی بیوتیك با فواصل منظم و دوره آن را كامل مصرف كنید.

​

علایم هشدار و زمان مراجعه بعدی

• بطور منظم جهت كنترل فیكساتور به پزشك معالج مراجعه نمایید.
• در صورت هرگونه قرمزی، ترشح، التهاب پوست اطراف پین و افزایش ورم، التهاب انتهای عضو، رنگ پریدگی، یا كبودی انگشتان با وجود قرار دادن عضو بالاتر از سطح قلب، احساس بی حسی و سوزن سوزن شدن انتهای عضو آسیب دیده، دردی كه با مسكن برطرف نی­شود و یا لحظه به لحظه شدت می­یابد، شل یا سفت شدن پین و بوی نامطبوع و ترشح چركی از محل پین و تب به پزشك مراجعه نمایید.
• در رابطه با تعویض پانسمان و استحمام بعد از ترخیص نظر پزشك معالج ارجحیت دارد.