سرطان كلیه

​​مرور کلی

کلیه ها، دو اندام لوبیایی شکل هستند که هر کدام به اندازه یک مشت هستند. آنها در پشت اندام های شکمی قرار دارند و یک کلیه در هر طرف ستون فقرات قرار دارد. کودکان خردسال بیشتر در معرض ابتلا به نوعی سرطان کلیه به نام تومور ویلمز هستند. به نظر می رسد بروز سرطان کلیه رو به افزایش است. یکی از دلایل این امر ممکن است این واقعیت باشد که تکنیکهای تصویربرداری مانند توموگرافی کامپیوتری CT )اسکن) بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این آزمایش ها ممکن است منجر به کشف تصادفی سرطانهای کلیه شود. سرطان کلیه اغلب در مراحل اولیه، زمانی که سرطان کوچک و محدود به کلیه است، کشف می شود.

علائم

سرطان کلیه معمولا در مراحل اولیه علائمی ندارد. با گذشت زمان، علائم و نشانه ها ممکن است ایجاد شوند، از جمله:

• خون در ادرار، که ممکن است به رنگ صورتی یا قرمز دیده شود.

• درد در پشت یا پهلو که از بین نمی رود.

• از دست دادن اشتها

• کاهش وزن

• خستگی

• تب

 

دلایل

سرطان کلیه زمانی شروع می شود که برخی از سلول های کلیه تغییراتی (جهش) در DNA خود ایجاد کنند. DNA سلول حاوی دستورالعمل هایی است که به سلول می گوید چه کاری انجام دهد. جهش در DNAموجب می شود، سلول ها به سرعت رشد کرده و تقسیم شوند. تجمع سلول های غیر طبیعی، تومور را تشکیل می دهد که می تواند به اندام های دیگر گسترش یابد(متاستاز).

 

عوامل خطر

• سن بالا

• سیگار کشیدن

• چاقی

• فشار خون بالا

• دیالیز طولانی مدت

• برخی از سندرم های ارثی : در افرادی که با سندرم های ارثی خاصی متولد می شوند ممکن است خطرابتلا به سرطان کلیه افزایش یابد.

 

پیشگیری

• ترک سیگار

• کنترل وزن

• فشار خون بالا را کنترل کنید

 

تشخیص

آزمایش خون و ادرار

سونوگرافی، اشعه ایکس، سی تی یا ام آر آی باشد.

بیوپسی از کلیه

 

مرحله بندی سرطان کلیه

بعد از شناسایی سرطان کلیه، گام بعدی تعیین وسعت(مرحله)سرطان است. آزمایش های مرحله بندی سرطان کلیه ممکن است شامل سی تی اسکن یا سایر آزمایش های تصویربرداری باشد. مراحل سرطان کلیه با اعداد رومی از 1 تا 4 مشخص می شود و پایین ترین مراحل نشان دهنده سرطانی است که محدود به کلیه است. در مرحله چهارم، سرطان پیشرفته در نظر گرفته می شود و ممکن است به غدد لنفاوی یا سایر نواحی بدن گسترش یافته باشد.

درمان

درمان سرطان کلیه معمولا با جراحی برداشتن توده آغاز می شود. برای سرطان های محدود به کلیه، این ممکن است تنها درمان مورد نیاز باشد. اگر سرطان به خارج از کلیه گسترش یافته باشد، ممکن است درمان های دیگر توصیه شود.

 

جراحی

برداشتن کلیه آسیب دیده (نفرکتومی). نفرکتومی کامل (رادیکال) شامل برداشتن کل کلیه، قسمتی از بافت سالم و گاهی اوقات بافت های مجاور اضافی مانند غدد لنفاوی، غده فوق کلیوی یا سایر ساختارها است. جراح ممکن است نفرکتومی را از طریق یک برش منفرد در شکم یا پهلو( نفرکتومی باز) یا از طریق یک سری برش های کوچک در شکم (لاپاروسکوپی)انجام دهد.

 

ایمونوتراپی

 از سیستم ایمنی بدن شما برای مبارزه با سرطان استفاده می کند. سیستم ایمنی بدن شما که با بیماری مبارزه می کند ممکن است به سرطان شما حمله نکند؛ زیرا سلول های سرطانی پروتئین هایی تولید می کنند که به آنها کمک می کند از سلول های سیستم ایمنی پنهان شوند. ایمونوتراپی با تداخل در این فرآیند کار می کند.

 

پرتودرمانی

پرتوهای انرژی پرتوان منابعی هستند مانند اشعه ایکس و پروتون، که برای کشتن سلول های سرطانی استفاده می شوند. پرتودرمانی گاهی اوقات برای کنترل یا کاهش علائم سرطان کلیه که به سایر نواحی بدن مانند استخوان ها و مغز گسترش یافته است، استفاده می شود.