جراحی اسلیو معده

مرور کلی

برداشتن معده به روش اسلیو، یک روش جراحی برای کاهش وزن است. این روش به طور معمول از طریق جراحی بسته (لاپاراسکوپی) انجام می شود که شامل قراردادن ابزارهای مخصوص از طریق چندین برش کوچک در قسمت فوقانی شکم است. در این روش حدود ٪80 معده برداشته می شود و یک معده لوله ای به اندازه و شکل موز باقی می ماند. محدود کردن اندازه معده میزان غذایی را که می توانید مصرف کنید، محدود می کند. علاوه بر این، تغییرات هورمونی را ایجاد می کند که به کاهش وزن، کاهش فشار خون و پشگیری از بیماری های قلبی کمک می کند. سایر بیماری هایی که جراحی کمک به درمان آن می کند عبارت است از:کلسترول بالا، وقفه های تنفسی حین خواب، دیابت نوع 2 ، سکته، سرطان و ناباروری روش جراحی اسلیو معمولا پس از تلاش برای کاهش وزن با بهبود رژیم غذایی و ورزش انجام می شود.

 

چه زمانی شما کاندید عمل جراحی می شوید؟

 - شاخص توده بدن (BMI 40)یا بالاتر باشد چاقی شدید.

برای تعیین شاخص توده بدنی، وزن خود را به کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر تقسیم کنید. به عنوان مثال برای محاسبه BMI فردی با مشخصات قد 180 سانتی متر 1.8 متر وزن 90 کیلوگرم BMI میشود 90 تقسیم بر 1.8 تقسیم بر 1.8 که جواب می شود27.7= BMI .

-  شاخص توده بدنی BMI 35 تا 39.9 (چاقی) و یک مشکل جدی مرتبط با وزن مانند دیابت نوع 2 فشار خون بالا یا وقفه تنفسی شدید حین خواب داشته باشید. در برخی موارد، اگرBMI  شما 30 تا 34.9 باشد و مشکلات جدی سلامت مرتبط با وزن داشته باشید (دیابت های غیرقابل کنترل)، ممکن است کاندید برای جراحی کاهش وزن شوید. خطرات مانند هر عمل جراحی بزرگ، اسلیو خطرات بالقوه سلامتی را در پی دار د. هرچند که این خطرات نادر هستند، شامل موارد زیر می باشد:

• خون ریزی
• عفونت
• لخته شدن خون
• نشت از لبه بریده شده معده

عوارض طولانی مدت جراحی اسلیو می تواند شامل موارد زیر باشد : انسداد دستگاه گوارش، فتق، ریفلاکس معده، سوء تغذیه، استفراغ

آمادگی های قبل از عمل

قبل از عمل از شما خواسته شود رژیم غذایی داشته باشید و 5-3 کیلوگرم وزن کم کنید. مصرف الکل و دخانیات را از 6 هفته قبل عمل قطع نمایید. داروهای خود را تا شب قبل ازعمل مصرف نمایید، بجز داروهای ضد انعقاد (وارفارین، پالویکس، آسپیرین و...) که با نظرپزشک از یک هفته قبل از عمل قطع می باشد.

 

مشاوره بیهوشی

در صورت داشتن آلرژی، بیماری های مغزی ، سكته، تشنج، بیماری های قلبی، مشكلات معده، بیماری های ریه (آسم)، بیماری های غدد ، دیابت، تیروئید، وجود دندان لق، مصرف سیگار و الكل به پزشك بیهوشی خود اطلاع دهید. اگر سابقه تهوع و استفراغ به داروهای بیهوشی را نیز دارید، حتما به پزشك بیهوشی اطالع دهید. مدت اقامت معمولا میزان اقامت در بیمارستان یک شب می باشد. روز عمل از 8 ساعت قبل از عمل چیزی نخورید. شب قبل از عمل یا روز عمل دوش بگیرید و ناحیه شكم تا كشاله ران را با صابون ضد میكروبی شستشو دهید، مسواك بزنید و دهان خود را با دهان شویه شستشو دهید. در بیمارستان، جوراب پیشگیری از آمبولی یا لخته خون را باید بپوشید.

 

بدو ورود

پس از تشكیل پرونده دستبند شناسایی به دور مچ دست شما بسته می شود. مشخصات خود را حتما با دستبند تطبیق دهید و سپس به بخش منتقل می شوید.

 

بیهوشی

 بیهوشی كامل در این عمل انجام می شود. پزشك لوله ای در داخل دهان شما قرار میدهد تا از طریق آن نفس بكشید و شما در طول عمل خواب هستید و دردی را احساس نمی كنید. طول عمل معمولا یک تا دو ساعت می باشد. بعد از عمل پس از عمل شما به ریكاوری منتقل می شوید و در آنجا ضربان قلب، فشار خون و سطح اكسیژن مورد ارزیابی قرار می گیرد. ممکن است، یک درن (کیسه مانند) در محل عمل برای خروج ترشحات قرار داده می شود.

 

پیشگیری از تشكیل لخته و عفونت ریه

جابه جایی و انجام تنفس عمیق پس از عمل، از عوارض عمل همانند تشكیل لخته، تجمع مایع در ریه و عفونت ریه و خوابیدن ریه ها روی هم جلوگیری می كند. در هر ساعت 5 تا 10 تنفس عمیق انجام دهید و هر بار 3 تا 5 ثانیه نفس خود را نگه دارید. برای پیشگیری از ایجاد لخته در پا پس از جراحی 5 تا 6 بار در روز پیاده روی كنید و جوراب های ضد تشكیل لخته بپوشید. تغذیه فردای بعد از عمل، ممکن است مایع آبی رنگ به شما داده می شود و از شما درخواست می گردد، پیاده روی کنید. در حین پیاده روی کیسه ایی که در محل عمل تعبیه شده بررسی می گردد. در صورت عدم ترشح ماده آبی رنگ در کیسه رژیم مایعات (آب، چای کم رنگ) برای شما شروع می گردد. آب را در صورت تحمل بصورت جرعه جرعه و به مکرر میل کنید. بازگشت به كار معمولا 1 هفته پس از جراحی می توانید به كار خود بازگردید اما برای بلند كردن اجسام سنگین با جراح خود مشورت كنید. از بلند كردن اجسام سنگین تر از 5 كیلوگرم یا شركت در فعالیت های سنگین به مدت 4 تا 6 هفته اجتناب كنید.

 

چه زمانی به جراح یا بیمارستان مراجعه كنیم؟

• افزایش شدت درد
• تب بیش از3/38
• استفراغ مداوم
•  تورم، قرمزی، بوی بد یا ترشح از محل عمل
•  خون ریزی
•  در صورت رویت تورم (که معمولا یک طرفه می باشد)، درد و قرمزی در پاها
•  تنگی نفس
•  ضعف و بی حالی شدید
•  نداشتن مدفوع برای 3 روز متوالی و سفتی شکم
•  رویت کبودی وسیع روی شکم