روز جهانی هپاتیت

هرسال، روز جهانی هپاتیت را با یك شعارخاص برگزار می كنند كه این شعارها برای افزایش آگاهی و تشویق به پیشگیری، تشخیص و درمان این بیماری است. در سال های اخیر، هپاتیت میلیون ها نفر را به میزان حاد و مزمن دچار خود می كند و از این تعداد، مقدار قابل توجهی از افراد را به كام مرگ می كشاند. از این رو ششم مردادماه امسال روز جهانی هپاتیت می باشد.

سازمان بهداشت جهانی (WHO)هپاتیت را جزو یکی از هشت کمپین رسمی خودش میداند. (روز جهانی بهداشت، روز جهانی اهدای خون، هفته جهانی ایمن‌سازی، روز جهانی سل، روز جهانی بدون دخانیات، روز جهانی مالاریا و روز جهانی ایدز كمپین های سازمان بهداشت جهانی می باشند). تاکنون میلیون‌ها نفر از سراسر جهان برای آگاهی از هپاتیت‌های ویروسی و دسترسی به روش‌های درمان، با برنامه‌های پیشگیرانه و اقدامات دولتی در بزرگداشت این روز مشارکت می‌کنند. روز ۲۸ جولای هر سال به‌ منظور ارتقای آگاهی از بیماری هپاتیت ویروسی و التهابات کبدی ناشی از آن که منجر به بروز طیف وسیعی از مشکلات سلامت مانند سرطان کبد می‌شود، به ‌عنوان روز جهانی هپاتیت نامگذاری شده است. WHO از همه کشورها می‌خواهد برای از بین بردن هپاتیت ویروسی تا سال ۲۰۳۰ با یکدیگر همکاری داشته باشند.

 

هپاتیت چیست؟

هپاتیت التهاب کبد است که به‌دلیل ویروس‌های عفونی و عواملی غیرعفونی مختلف ایجاد می‌شود و منجر به مشکلات سلامتی مختلفی می‌شود که برخی از آن‌ها می‌توانند کشنده باشند. هپاتیت التهاب کبد است که به واسطه انواع مختلف ویروس‌های عفونی و عوامل غیرعفونی ایجاد می‌شود و منجر به مشکلات متعددی در سلامتی می‌شود که برخی از آن‌ها می‌توانند کشنده باشند. پنج نوع اصلی از ویروس هپاتیت وجود دارد که به آن‌ها نوع A، B، C، D و E گفته می‌شود. در حالی که همه آن‌ها باعث بیماری کبد می‌شوند، اما در جنبه‌های مهمی از جمله راه‌های انتقال، شدت بیماری، توزیع جغرافیایی و روش‌های پیشگیری متفاوت هستند. به ویژه، انواع B و C منجر به بیماری مزمن در صدها میلیون نفر می‌شوند و به طور مشترک شایع‌ترین علت سیروز کبدی، سرطان کبد و مرگ‌های مرتبط با هپاتیت ویروسی هستند. تخمین زده می‌شود که ۳۵۴ میلیون نفر در سراسر جهان با هپاتیت B یا C زندگی می‌کنند و برای اکثر آن‌ها، آزمایش و درمان در دسترس نیست.

برخی از انواع هپاتیت از طریق واکسیناسیون قابل پیشگیری هستند. یک مطالعه سازمان بهداشت جهانی نشان داد که تخمین زده می‌شود ۴.۵ میلیون مرگ پیش از موعد در کشورهای با درآمد کم و متوسط تا سال ۲۰۳۰ از طریق واکسیناسیون، آزمایش‌های تشخیصی، داروها و کمپین‌های آموزشی قابل پیشگیری باشد. استراتژی جهانی هپاتیت سازمان بهداشت جهانی، که مورد تأیید تمامی کشورهای عضو WHO قرار گرفته، هدفش کاهش عفونت‌های جدید هپاتیت به میزان ۹۰٪ و مرگ‌ها به میزان ۶۵٪ بین سال‌های ۲۰۱۶ تا ۲۰۳۰ است.

جمع بندی

واکسن های ایمن و موثر برای جلوگیری از ویروس هپاتیت B (HBV) در دسترس هستند. این واکسن همچنین از ایجاد ویروس هپاتیت D (HDV) جلوگیری می کند و تزریق آن در بدو تولد خطر انتقال از مادر به کودک را به شدت کاهش می دهد. عفونت مزمن هپاتیت B را می توان با عوامل ضد ویروسی درمان کرد. درمان می تواند پیشرفت سیروز را کاهش دهد، بروز سرطان کبد را کاهش دهد و بقای طولانی مدت را بهبود بخشد. تنها بخشی از افراد مبتلا به عفونت مزمن هپاتیت B نیاز به درمان دارند. واکسنی نیز برای جلوگیری از عفونت هپاتیت E (HEV) وجود دارد، اگرچه در حال حاضر به طور گسترده در دسترس نیست. هیچ درمان خاصی برای HBV و HEV وجود ندارد و معمولاً نیازی به بستری شدن در بیمارستان نیست. به دلیل تأثیر منفی بر عملکرد کبد ناشی از این عفونت ها، توصیه می شود از مصرف داروهای غیر ضروری خودداری شود.

هپاتیت C (HCV) می تواند باعث عفونت حاد و مزمن شود. برخی از افراد خود به خود بهبود می یابند، در حالی که برخی دیگر دچار عفونت تهدید کننده زندگی یا عوارض بیشتر، از جمله سیروز یا سرطان می شوند. هیچ واکسنی برای هپاتیت C وجود ندارد. داروهای ضد ویروسی می توانند بیش از 95 درصد از افراد مبتلا به عفونت هپاتیت C را درمان کنند و در نتیجه خطر مرگ ناشی از سیروز و سرطان کبد را کاهش دهند، اما دسترسی به تشخیص و درمان کم است.

ویروس هپاتیت A (HAV) به دلیل کاهش دسترسی به منابع آب تمیز و قابل اعتماد و افزایش خطر مواد غذایی آلوده، شایع‌ترین ویروس هپاتیت A در کشورهای با درآمد کم و متوسط ​​است. یک واکسن ایمن و موثر برای پیشگیری از هپاتیت A در دسترس است. بیشتر عفونت‌های HAV خفیف هستند و اکثریت افراد به طور کامل بهبود می‌یابند و نسبت به عفونت بیشتر مصونیت پیدا می‌کنند. با این حال، این عفونت ها نیز به ندرت می توانند شدید و تهدید کننده زندگی به دلیل خطر نارسایی کبدی باشند.